Njegova magistarska teza na postdiplomskim studijama, o kloniranju gena za ljudski beta interferon pomoću njegove originalne metode, u to vreme predstavljala je revolucionarni pristup ovoj temi, što je izazvalo veliku pažnju internacionalnih naučnuh krugova.
Doktorske studije završava na Odseku za biohemiju Univerziteta države Njujork (SAD), sa punom državnom stipendijom, a odmah nakon toga počeo je sa radom u Institutu za izučavanje kancerogenih oboljenja Rosfel Park u Bafalu, jednom od najznačajnijih onkoloških instituta u Americi.
Bio je profesor-asistent na Medicinskom fakultetu u Pensilvaniji, viši naučni saradnik na Univerzitetu Zapadne Australije, asistent na Univerzitetu američke države Konektikat.
Objavio je dve stručne knjige i trideset pet naučno-istraživačkih radova. Konsultant je jednog od vodećih svetskih časopisa za vaskularnu biologiju, član australijskog Udruženja za vaskularnu biologiju, američkog Društva za biohemiju i molekularnu biologiju, kao i Udruženja za istraživanje zapaljenskih bolesti Njujorške akademije nauka.
Trenutno je profesor na Fakultetu Južne Australije, a oblast kardiovaskularnih oboljenja i danas je primarna u njegovim naučnim istraživanjima.
Ovogodišnji dobitnik Svetosavske povelje je i čovek velikog srca, humanista i iskreni patriota. Bavio se humanitarnim radom pomažući srpskoj deci iz područja zahvaćenim ratom u Bosni. Kao član američkog Udruženja srpskog jedinstva organizovao je mnogobrojne pošiljke humanitarne pomoći i lekova i doprineo izgradnji sirotišta u Srbiji za decu čiji su roditelji stradali u ratu u Bosni. Kao predsednik Srpskog nacionalnog saveza u Zapadnoj Australiji doprineo je boljem položaju srpskih imigranata, a tokom bombardovanja SRJ 1999. u Australiji je organizovao brojne aktivnosti kojima je skrenuo pažnju javnosti na nepravde koje podnosi srpski narod. Urednik je knjige “Jugoslavijo, u srcu te nosim”, zbirke originalnih tekstova običnih ljudi u Srbiji, objavljenih na internetu tokom bombardovanja.
Hor Radio-televizije Srbije, pod dirigentskim vođstvom Bojana Suđića, otvorio je svečanost Svetosavskom himnom, u nastavku programa izveo još nekoliko numera izmamivši dva bisa smederevske publike i na samom kraju svečane akademije u okviru Smederevskih svetosavskih svečanosti, izvođenjem “Tamo daleko” još jednom pokazao nesporni kvalitet horskog izvođenja uz. vodeće dirigentsko ime u srpskoj muzici.